Jaap
Ik loop naar m’n werk, het wordt een zware dag
Fysiek ben ik niet sterk, maar ik benut een ware kracht
De kracht van inlevingsvermogen, liefde en woorden
Nooit een zin gelogen, alles wordt eerlijk besproken, ook dingen die ze liever niet horen
Hoewel ze soms onder hun ziektebeeld bezwijken
Zie ik ze nog steeds als volwaardig en gelijken
Het zwaar autistische ziektebeeld probeert hun leven te beperken
Maar nu ze bij ons zijn, zijn we bezig hun krachten te versterken
Hun kwaliteiten en goede kanten is waar ik me in het heden op richt
Maar vandaag kom ik helaas met een vervelend bericht
Leo
De seconden tikken in mijn hoofd
M’n hele leven voel ik me verschrikkelijk verdoofd
Maar ik voel me verbonden aan water, voor mij is het ingewikkeld en close
Weet niet wat het is, maar watervallen prikkelen me zo
Maar ik durf niet weg, zelfs niet voor m’n fascinatie
Buiten voel ik me slecht, leef het liefst in isolatie
Heb m’n eigen regels, het liefst houd ik alles hetzelfde
Maar Jaap heeft zoiets moois geregeld, dat moet me wel helpen
Ik verbreek m’n grenzen, wat voor mezelf verboden was
Ik ga mee met die mensen, vandaag is de grote dag
Jaap
Het liefst wacht ik nog een dag of honderd, maar ik open de deur,
Wordt telkens weer overdonderd door het felle wit en de ziekenhuisgeur
Met een trillende hand drink ik nog eerst een Senseo
Benauwd grijp ik me vast aan de wand: ‘Hoe vertel ik dit aan Leo?’
Leo lijdt aan het Kanner syndroom *
Samen hadden we plannen over zijn droom
Vandaag is het zover, we gaan op de groepsfoto
Maar Leo is afgesloten, die haal je niet goed over
Beetje bij beetje zijn we meer gaan praten
Toen ontdekte ik: Hij is gefascineerd door water
En zijn grootste droom, is iets wat later kwam
Namelijk op de foto met een waterval
Vervolgens kwamen onze ideeën,
Om de groepsfoto en de waterval te combineren
Dan zou Leo meegaan, dus ging toch alles door, alles was afgesproken
Maar de instelling vond het onverantwoord, ze houden ze liever opgesloten
Had nooit verwacht dat het niet zou lukken
Door mijn schuld is Leo’s droom nu aan stukken
En dan besef ik dat ik het niet langer kan uitstellen
Met een brok in mijn keel loop ik naar zijn kamer om het nieuws te vertellen
Leo
Kijk door de deur kier, omdat ik me zorgen maak
Het is al 1 minuut over vier, Jaap is nooit te laat
Er zal toch niets aan de hand zijn? Ik kijk benauwd naar de klok
Nóg een minuut, het is allang tijd, waar blijft hij nou toch?
Dan zie ik hem aan komen lopen in het licht, dus ik probeer gewoon te doen
Maar dan zie ik zijn teleurgestelde gezicht en dit bevestigt mijn voorgevoel
Jaap komt rustig mijn kamer binnen en vraagt me om samen te gaan zitten
Ik bevestig dit door te knikken en luister naar de woorden die voortkomen door zijn lippen
De woorden die hij uitspreekt laten mijn wereld instortten,
M’n hart breekt en het zal niet beter worden
Zijn sussende geluiden dringen niet meer tot mij door
Ik ren naar buiten omdat ik m’n zelfbeheersing verloor
Storm door alle deuren, ben naar een lege zaal gerend
Hoe kon dit gebeuren? Het was toch allemaal gepland?
Hoe kon Jaap m’n droom verscheuren? Hoe komt het dat hij m’n vertrouwen schendt?
Maar bij die gedachte ging ik treuren, voel een schuld gevoel voor die oude vent
Hij had zo zijn best gedaan, en zich er zo erg op verheugd
Hij wilde ook bij een waterval staan, dat deed hem ook deugd
Ondertussen zie ik meer cliënten naar boven komen
Die ook niet op de foto willen die zometeen word genomen
Jaap
Langzaam zet ik een stap omlaag van de trap
Ik voel me slap, denkend aan Leo’s klap
Door m’n schuldgevoel wil ik niet eens op de foto, al weet ik dat het niet aan mij ligt
Maar de foto van de groepsleiders is voor een belangrijk tijdschrift
We moeten het imago van de instantie versterken
Zodat we ons land laten zien hoe efficiënt wij werken
Nou goed, ik ga het toch proberen, ik moet me er maar over heen zetten
Leo op de foto krijgen en zijn droom realiseren zal ik niet meer redden
Loop naar buiten, de rest van de hulpverleners staan al te wachten
Ik ga bij de groep staan en begin geforceerd te lachen
Leo
Ik kijk naar de andere mensen van de inrichting
Ze vervloeken de foto en de stichting
Geen waterval, geen foto met ons, is wat ik ze hoor zeggen
M’n hart bonst, want ik kan me het gevoel voorstellen
Maar ik vind het ook vervelend voor Jaap
Vandaar dat ik al mijn moed bijeenraap:
En roep: Hé, ik heb een idee
Kom allemaal mee, naar de bovenste tree
Ik geef iedereen een emmer of twee, kijk of elke maat er een heeft
En zeg: Ik denk dat ik weet, hoe ik Jaap alsnog een waterval geef…
*
Kanner syndroom: De ernstigste vorm van autisme. Kenmerken hiervan zijn sociale isolatie, de drang om alles hetzelfde te houden, fascinatie voor bepaalde objecten en gebrekkig gebruik van taal als communicatie middel. Dit is ontdekt door Leo Kanner.
[ Dit bericht is gewijzigd door op 06-06-2008 @ 21:04:31 ]
----------------------------------------
Ik eet MC's op; het is gesneden koek, ik zie je hebt de ezelsoren al op dus ik zet je in de hoek |