Pistolen, glimmende maatpakken, politie, pooiers en hoeren, champagne en Cubaanse sigaren, limousines – het zijn de hoofdingrediënten van de raps van 50 Cent. Dat dan nog eens aangedikt met veelvuldige krachttermen als motherfucker en bitch. De liefde bezingt de Amerikaanse rapper als: ‘I’ll melt in your mouth, girl/ not in your hand’ (uit: Candyshop). En uitgerekend deze rapper, die eigenlijk Curtis Jackson heet maar zich pimp (pooier) noemt, is door de American Society of Composers, Athors and Publishers (Ascap) uitgeroepen tot Songwriter van het Jaar.

De onderscheiding kreeg de rapper voor vijf liedjes: Candy Shop, Disco Inferno, Hate It Or Love it, This Is How We Do en Just A Lil’ Bit. Vier hiervan stonden gelijktijdig in de de Amerikaanse Billboard Top 10, een prestatie die alleen de The Beatles evenaarden.

50 Cent is een van de best verkopende artiesten ter wereld. De rapper heeft een zakenimperium opgebouwd dat naast muziek ook is gebouwd op films, kleding en allerhande merchandise. Niet voor niets vatte de rapper zijn leven samen in één albumtitel: Get rich or die trying.

50 Cent krijgt vaak het verwijt dat hij vrouwonvriendelijk is en geweld verheerlijkt. Met zijn rauw-realistische raps vertolkt hij als geen ander de stem van jongeren in de Amerikaanse achterbuurten. In Disco Inferno verwoordt de rapper feilloos wat anno 2006 wereldwijd onder jongeren wordt verstaan onder een gezellig avondje uit: ‘Sip champagne and burn a little greenery... Shake that ass, girl.’

De Ascap-onderscheiding werd eerder uitgereikt aan Tom Waits, Neil Young en sir Paul Mc Cartney. Ascap is de voornaamste beroepsorganisatie van musici in de Verenigde Staten. Ascap beschikt over de grootste muziekdatabank ter wereld: meer dan acht miljoen auteursrechterlijk beschermde composities van 240 duizend musici.
Bron: Volkskrant