Waar is de nieuwe van Opgezwolle?
"Er is veel gebeurt maar er is geen ruk veranderd."
Tja, die shit komt wanneer het af is. Maar tijdens het Top Notch-feest in de Melkweg kondigde Opgezwolle hun nieuwe album Eigen Wereld aan en de fans willen weten hoe ver de boys eigenlijk zijn. Of Delic niet in een soort van Liam van The Prodigy is veranderd en elk nummer dertig keer omgooit. Druk te hoog, zenuwen te groot, tijd te weinig of rappers te lui? In het pittoreske Zwolle lopen drie goedgeluimde artiesten rond. Delic: "Er zijn gewoon een aantal beats niet goed genoeg voor deze plaat en dat is het belangrijkst, dat die plaat goed is."
v.l.n.r.: Stickert, Delic, Rico
Toen Vloeistof in het najaar van 2003 werd gedropt, veranderde de Nederlandstalige hiphop voorgoed. Vloeistof was het nieuw niveau en dat niveau was hoog. Geen houterige beats meer, geen kinderrijmpjes die je geschreven had voor Sinterklaas. Hiphop in Nederland was opgegroeid. Het was tijd voor een nieuw hoofdstuk, sterker nog, een nieuw boek. De titel hadden we al uit Zwolle gekregen: Opgezwolle of Hoe Maak Je de Wreedste Nederlandstalige Hiphop-Plaat Ooit. Twee jaar en een revolutie later blijft het angstvallig stil rond de release van het derde album. Natuurlijk, Rico, Stickert en Delic hebben de afgelopen jaren niet stil gezeten, loop het rijtje projecten maar af: Brandstof (de downloadbare bonus-cd bij Vloeistof), Opgeduveld (het project met Duvelduvel), Buiten Westen (de bijdragen aan het Kubus-album), Microphone Colossus (het duo-album van Kubus & Sticks), bemoeienis met Jawat!'s Ut Zwarte Aap - om maar niet te spreken van de diverse gastoptredens en het touren door volle zalen. Het heeft allemaal bijgedragen aan een grotere hype rond Opgezwolle.
De reis naar Zwolle lijkt onderhand op een bedevaartstocht voor de doorgewinterde rap-fanaat. Een Ontdek Je Plekje in hiphopstijl. De wijken Kamperpoort en Holtenbroek zijn snel gezien. Van Zwolle-Zuid via de Indische buurt naar de Wijthemener Plas als verfrissende tussenstop. Tenslotte ga je in het centrum voor een lekker ijsje op het terras van IJssalon Talamini zitten. Daarna draai je de Assendorperstraat op en na een paar minuten lopen sta je voor de studio van Dippie Delic. "Die tweede komt er heus wel", verzekeren de jongens als iedereen met een colaatje op de bank van de studio zit. De studio was ooit ook de woning van de jonge producer maar nu heeft hij een groter appartement gehuurd en van zijn oude kamer een volwaardig muziekcentrum gemaakt. Een donker hok met een kapitaal aan computers, panels, synths en wat nog niet meer. Rico en Sticks zijn allebei beide klaar met de raps op het album. Dat is in ieder geval een ding wat zeker is. Sticks wijst naar Rico. "Daarom gaan wij wel op vakantie en moet Delic in dit hol blijven zitten." Het gelach stuift op.
Die verdraaide beats, daar ligt dus de knoop. Delic: "Tja, bij mij kan je dat niet afdwingen. Ik maak zo veel verschillende beats en ik ben gewoon niet snel tevreden." Ligt de druk dan niet hoog als Top Notch gaat zeuren om resultaat? "Wij weten wel dat ze het liever nu hebben dan later maar zij weten ook dat wij niet met een concrete deadline werken omdat we gewoon geen dingen op de plaat willen zetten waar we later spijt van krijgen. Het moet gevoelsmatig kloppen." Niet dat de andere twee nu de hele dag uit hun neus vreten. Stickert: "We zijn allemaal bij het groepsproces aanwezig maar ik zit niet op Delics lip. Als hij weer wat beats heeft gemaakt dan krijgen Rico en ik een cd'tje en kunnen we daar gewoon thuis naar luisteren. Als hij een beat zodanig verandert dat wij vinden dat de tekst niet meer goed doorkomt dan spitten we die opnieuw in. Zo gaat dat heen en weer tot dat we alledrie tevreden zijn." Delic, wat enhousiaster: "Juist! Zo onstaan weer nieuwe ideeën, nieuwe openingen waarmee we aan de slag kunnen." Sticks: "Maar we moeten als Opgezwolle ook oppassen dat we niet de ziel uit het album halen door er te lang gekunsteld mee bezig te zijn. Dat besef hebben we ook wel weer. Dus die shit komt echt pas wanneer het af is."
Die shit is voor zover de heren het kunnen inschatten voor negentig procent af. Eigen Wereld moet bewijzen dat Opgezwolle met Vloeistof niet zomaar een lucky punch uitdeelde. De plaat moet nog wreder, nog inventiever worden dan de vorige. De fans en critici kunnen niet wachten. "Maar ook wij niet, om te laten zien waar we staan," zegt Delic. Stickert noemt zichzelf "geen luie schrijver" en werkt rustig door. Buiten Opgezwolle heeft hij ook samen met Kubus een album gedropt. "En de volgende staat al klaar," lacht hij. Samen met Delic heeft hij tussendoor ook nog een plaat gemaakt die zelfs al helemaal klaar is. Die komt pas uit na de volgende Opgezwolle. "Daar hebben we ook al een titel voor, Fakkelteit."
Tijd om wat nieuwe nummers te horen. Voordat Delic ook maar één knop van zijn computer heeft aangeraakt vertelt Stickert op zeer serieuze toon dat de recorder van de journalist even uit moet. "Omdat we niks willen laten uitlekken voordat het album af is", en hij geeft een knipoog. De nummers klinken spannend en ultrastrak, toch zie je de drie op hun eigen manier de muziek slikken. Rico ligt half op de bank en staart naar het plafond, Steez zit juist voorovergebogen met zijn hoofd in zijn schoot en Delic kijkt als een laboratoriumrat naar alle panelen op zijn computerscherm. Alledrie lachen af en toe om de produktiewijzigingen van Delic, ook wordt er telkens met de hoofden geknikt. Een teken dat het goed zit. Het album stuitert weer alle kanten op, zowel wat de muziek betreft als de onderwerpen die de twee rappers aansnijden. De stad Zwolle staat echter telkens weer centraal. Een stad waar ze, naar eigen zeggen, niet snel uit zullen verkassen.
Hoe kan zo'n klein stadje toch voor zoveel inspiratie zorgen? Stickert: "Het lijkt voor de buitenkant misschien klein maar als het je leven omvat, haal je er genoeg uit. We doen alles hier. Park gaat bijvoorbeeld over het park hierachter waar we nog steeds hangen. Dat is echt een typisch Zwols nummer maar voor de mensen die niet uit Zwolle komen is het ook herkenbaar want elke stad heeft wel een paar parken waar mensen chillen. Dat zijn de dingen die we op onze vorige platen ook naar voren lieten komen. Op andere nummers, Made in NL bijvoorbeeld, praten we erover dat iedereen in Nederland elkaar maar van de ene rage naar de andere achterna loopt. Dat is weer iets nieuws van Opgezwolle."
De producties klinken heerlijk. Delic heeft alle registers open getrokken om er een waar meesterwerk van te maken. Delic: "Ik wilde niet geforceerd een andere plaat maken. Maar ik ben in die paar jaar wel als producer gegroeid. Dus deze plaat moest qua beats zeker dieper worden. Ik wilde mijzelf pushen anders was het geen uitdaging. Het moet wel spannend blijven." Sticks: "Het vorige album was echt een gezamelijk project qua ideeën. Bij Eigen Wereld komen de meeste concepten uit mijn koker. Niet dat dat belangrijk is, want het kan zo maar zijn dat bij het volgende album Rico veel meer van zijn dingen erop zet. Het nummer Werk aan de Winkel is meer iets van hem omdat hij heel veel bezig is met workshops voor kinderen."
Uit de speakers klinkt het zeer vermakelijke Passievrucht. Een grappig nummer over de liefdesdaad. Humor is altijd een belangrijk onderdeel geweest voor Opgezwolle. "Niet dat het een vast onderdeel is," vertelt Stickert, "dat het moet erin omdat het anders niet leuk is. Blijkbaar gaat dat bij ons vanzelf. Bij dit nummer ook, op een avond waren we gewoon in een jolige stemming en toen bedachten we deze soort van porno-track over de dingen die we hebben beleefd. Persoonlijk vind ik het wel leuk om dat soort dingen te horen in hiphop. Op die laatste van Sean Price zegt hij ook enorm grappige dingen, zo hoort het gewoon. Sommige van die gasten nemen zichzelf zo fokking serieus. Erg zonde."
Op het al eerder genoemde Park doet de authentieke volkszanger Bert Vrielink mee. Rico: "Daar zijn we echt heel trots op, omdat hij uit Zwolle komt en bovendien heel veel aan het nummer toevoegt. Hij vond het trouwens ook een eer om met ons te werken. Terwijl wij alleen maar op iemand als Bert konden hopen." Stickert: "Het toffe is dat het lijkt alsof hij het refrein zingt maar de man heeft twaalf lines, dus het is gewoon zijn eigen couplet. En dat heeft hij terplekke geschreven en opgenomen." Naast de ongewone keuze van Vrielink komt natuurlijk ook weer de gebruikelijke Zwolle-posse voorbij. "Maar deze keer hebben we ook mensen als Shyrock, JJ en Raymzter uitgenodigd, we houden het niet bij hetzelfde clubje", aldus Delic.
In bijna twee jaar heel Nederland op zijn kop zetten met een nieuwe vibe en daar vervolgens een hele Zwolse stroom achteraan plakken. Dat moet een ongelooflijk avontuur zijn geweest dat veel heeft veranderd voor de boys. Stickert: "Qua Nederlandstalige hiphop is er heel veel gebeurd maar tegelijkertijd is er ook geen ruk veranderd. Snap je? We brengen nu wel platen uit en ook met al mijn maten gaat het goed maar soms heb ik echt het gevoel alsof we niks opschieten met de hiphop in Nederland. In de afgelopen jaren heb ik nog steeds weinig gehoord waarvan ik echt blij ben geworden. En dat had ik twee, drie jaar geleden ook al. Voor ons is dat misschien wel een voordeel maar uit de liefde voor muziek had ik toch wel wat goede Nederhop willen horen." Rico: "Als er wél goede hiphop in Nederland is, geeft het ons weer stuwkracht om daar bovenop te zitten. Niet dat wij lui zijn of zo." "Maar," onderbreekt Sticks, "wat is goed? Sommige mensen vinden Lange Frans & Baas B goed, zij zijn zeer succesvol geweest in de afgelopen jaren. Wij vergelijken ons trouwens met niemand, wij trekken ons eigen plan en dat gaat prima zolang je zorgt dat je met flexe shit komt."
Een paar maanden geleden kwam de plaat van Jawat! uit, een album waarmee misschien niet zo grootschalig zou worden uitgepakt als er geen Opgezwolle was geweest. Datzelfde geldt voor de platen van producer Kubus en rapveteraan Duvel die vóór Opgezwolle alleen via het internet cd's verkocht. Opgezwolle als leidraad, als kruiwagen? "Dat vind ik het tofste ding," antwoordt Sticks. "Dat wij al die gasten waar we vroeger mee omgingen hebben kunnen meezuigen in het succes van Opgezwolle. Dat is wel het hoogtepunt van de afgelopen jaren, met als sprekend voorbeeld natuurlijk die Buitenwesten-show in Amsterdam." Zijn ogen laaien op. "Hoe we met zijn allen die show rockten, dat ging echt nergens over!" De andere twee knikken enthousiast.
Was het logisch om al die jongens te betrekken in het Opgezwolle-verhaal? Ja en nee. "Dit klinkt vast erg cliché, maar het is op een natuurlijke manier gegaan. Vantevoren houd je er geen reking mee dat je al die platen kan uitbrengen, dat Kees (de Koning, van Top Notch) zoveel vertrouwen in ons heeft om dit allemaal op te zetten. Maar we kennen die Zwolse boys al zo lang dat het vanzelfsprekend was dat zij erbij moesten zijn als het zou lukken." Rico: "Laten we wel wezen, zonder ons had Duvel ook enorm dope platen gemaakt, met veel plezier. En Jawat! is ook al heel lang bezig en heeft ontzettend veel talent. Bij hem zijn wij eerder een mentale kruiwagen geweest. Door ons heeft hij gezien dat je het kan redden als professionele rapper in Nederland."
Professioneel rappen dus. Rico lacht hard. Delic: "We zijn wel qua apparatuur professioneler geworden en de organisatie is ook beter. Maar de nummers worden nog steeds op de oude manier gemaakt." Sticks: "Flesje whisky erbij en lekker pielen tot diep in de nacht, beats creëren en teksten schrijven. Dat is de manier van werken voor ons en dat zal niet snel veranderen. De grote verandering is dat we er nu van kunnen leven. Drie weken geleden ben ik gestopt als schoonmaker. Dat deed ik nog anderhalf uur per dag, voor het ziekenfonds. Maar dat maakt nu niet meer uit dus was de keuze snel gemaakt."
Als Stickert en Rico allebei naar een andere afspraak moeten, is het tijd voor het laatste nummer en Gekkenhuis knalt erin. Negentig procent betekent meestal dat er een single en een clip klaar staan die meteen gedropt kunnen worden als de plaat naar de perser gaat. Opgezwolle lacht hard. De single wordt Hoedenplank, daar houdt het wel op. Artwork voor de hoes dan, is dat er al? Ze bulderen nu echt. "Nope!’ grinnikt Rico. "We weten nog van niks." Delic: "Wij gaan gewoon die plaat afmaken en dat moet niet nog een jaar duren. In principe staat de release op 23 januari en als er niks raars gebeurt moet dat geen probleem worden."
Op de weg naar huis spoken er een paar Opgezwolle-regels door mijn hoofd: "Ik zeg: de tijd leert of het tij keert / Maar de liefde voor muziek blijft mijn drijfveer / Muziek, m'n lust, m'n leven, m'n liefde / M'n liefde, m'n leven, m'n lust, muziek." Daar was in Zwolle geen speld tussen te krijgen.
door Roy Pereira, beeld: Ilja Meefout, 21Nov05
State.nl
Hoe Dope 
----------------------------------------
Nooit geschoten is altijd mis |