Ik zet die wekker op slaapstand
leg mn hoofd lekker neer op me kussens
de rust, een sussend gevoel op weg naar dromenland
Aan de kant, kom aan racend in mn lamborghini
Voel me pluis als een muis, net als iniminie
Ik zie zina's in mn eigen land, de drank maakt wankelend
van de trap stuif ik af, elke uitgang is toegankelijk
Diamanten sprankelen, ik bedank ze voor hun felle visie
En zap lekker verder met mn pilsies voor die televisie
Dit is mijn dromenland, heb mezelf benoemd tot baas
Geen gehaast, op mn plaats, hier ben ik de man
Ik proef de realiteit op mn tong, goede smaakpupillen
maar verdrijf elke foute gedachte die ik tegenkom
Dit is mn lucide tijdperk, ben opeens een bronzen beeld
En ga dan hevig los, ook al is het nogal stijf werk
En als het me verveeld dan word ik even wakker
Stap me bed uit met me goede been, naar benee
water mee, en weer meteen terug naar mn dromenland
De plek waar alles kan' mn stek waar ik ballen kan
vallen kan, maar ook weer opstaan met gebroken benen
Ze genezen in een mum, ook al zijn ze niet ingewikkeld
En trainen als een paard, zwaargevechten met bikkels
In wenen vloeien tranen, alsof maria me toelacht
Vastgelegt op de gevoelige plaat, zonder enige toedracht
Ik reincarneer en zet mezelf dan ook op google
En zweer op god, dat geluk me eigenlijk niet toekomt
Een vinger wijst me aan, ik steek de mijne omhoog
Zn blik wijst me de weg naar het einde van die regenboog
Overbodige vragen spoken rond in me hoofd
De kloof is groot, maar ik waag een sprong uit de goot
Vreemde wezens staren me aan, ik denk dat ik ze niet ken
Ik verwijs ze naar fabeltjesland, waar ik eigenlijk al ben
Dromenland, vaar je mee naar die andere kant
Naar het onbewuste, waar het bewuste strandt
Zou je niet willen dat je jou leven kon dromen
Je eigen wereld waar je zo in kon stromen
Ik woel heen en weer, het is onrustig in dromenland
Voetstappen stampen luidruchtig met elke stap
Een hoop herrie en geluid maar het gekraak blijft uit
Struikrovers kruisten mijn pad, mn planten buitgemaakt
De zon komt op terwijl ik lees in die ochtendkranten
Een kopje thee, kaasstengel erbij, tis hartje 'mei
Voel zelfs mee met een zachtgekookt ei
Ik strek mn spieren, en fluister mee met de dieren
Loop voorzichtig op mn tenen, deel me grond met de mieren
Zwier aan touwen als tarzan, maar hou me stevig vast
Laat pas los op het moment dat ik weet dat ik er zeker was
Straks als ik wakker word, is het als een illusie
Want dromenland is als een schoolreisje die je weer terugziet
In belevenis, een schreeuw om vergevenis
Je leeft in twee werelden, maar er is er één die mist
Een tekening, perfectionistich uitgebeeld
Maar details weggegumt, en dat is helaas een zeker ding
Ik zet me zinnen op hetgeen wat er over is
En vergeet de dingen waarop niemand antwoordt wist
De mist stijgt op, ochtendglorie in mn longen
Mn hersens vol met zuurstof, me maag vol met honger
Bijna bij de eindstreep, verander nog even in een magneet
Die zich vastplakt aan hetgeen wat hij net heeft beleefd
Met volle overgave word ik nu weer wakker
De wekker ontwaakt, ik zet dat ding een beetje zachter
Met een ochtendhemeur sta ik op, hup uit mn bed
De uren aftellend dat ik me wekker weer zet[ Dit bericht is gewijzigd door op 21-01-2006 @ 02:37:09 ] |