Quote:
Marc Ecko's Getting Up: Contents Under Pressure
UTRECHT - 17/02/06 Het leven van een beginnend graffiti-artiest kan hard zijn. Rivaliserende bendes, de politie, stormtroepers en helikopters kan ik nog wel aan. Het is vooral de hoogtevrees die met telkens weer bij de keel en de onderbroek grijpt.
De flashback-truc
'Getting Up' is graffiti taal voor je naam op een muur te zetten of naam te maken in het wereldje, niet noodzakelijkerwijs door eerst tot op een nekbrekende hoogte te klimmen. In Marc Ecko's nieuwe actiegame, (voluit) Getting Up: Contents Under Pressure, krijg je echter meer dan genoeg kans om dit allemaal te doen. Het is een soort mix van een derdepersoons actiegame met naar Prince of Persia verwijzende acrobatische stunts en veel graffiti-gesproei op de muren en ontoegankelijke plekjes van de futuristische (doch niet al te ver in de toekomst liggende) stad New Radius. Er is heel wat variatie in de actie, maar er is meer dan opwinding alleen. Het verhaal, de dialoog, de soundtrack en de look dragen een voor een hun knap afgewerkt steentje bij aan het totaalpakket. Het resultaat is een goed samenhangend geheel dat niet alleen de actiegamer maar ook iedereen die ook maar een beetje interesse in de graffiticultuur heeft zal aanspreken.
In het game speel jij als Trane, een beginnend maar ambitieus graffiti artiest. We zien hem in het begin ergens aan de zijkant van een vliegend tuig hangen en terwijl je je afvraagt wat hij daar doet, begint het game dat voor het grootste gedeelte een lange flashback is. Zo'n beetje zoals Max Payne destijds. Het verhaal begint als Trane de op zichzelf gerichte artiest in strijd met een rivaliserende graffiti bende, maar ontwikkeld zich geleidelijk aan in een heel andere richting. Uiteindelijk wordt je een soort moderne Robin Hood figuur voor de door de burgemeester onderdrukte bewoners van de politiestaat New Radius.
The CCK took my baby ...
New Radius is een retro futuristische versie van New York. Als je iets van graffiti afweet (of de interessante 30 minuten durende documentaire ziet die bij de limited edition van het game zit hebt bekeken) zal je alles weten over de New Yorkse zilvergrijze graffiti bestendige metrotreinstellen die ervoor zorgden dat deze wagons elke nacht terug in hun verfloze toestand hersteld werden. Diezelfde treinen zie je ook in het game opduiken in een poging van de burgemeester om de stad 'schoon' te houden. Daarnaast gaat New Radius eerder de nabije-toekomst toer op. De burgemeester wordt bijgestaan door een fascistisch optredende militaire politiemacht die de CCK heet. Naast deze elitetroepen moet je ook uitkijken voor de gewone flik in de straat en natuurlijk ook de rivaliserende bendes.
De knappe dialog wordt ondersteund door een brede waaier aan acteurs en actrices alsook een aantal rappers. Talib Kweli verzorgt de stem van Trane en 3rd Bass MC Serch neemt zijn rivaal Gabe voor zijn rekening. Je al ook P Diddy, Adam West (de originele Batman) Charlie Murphy en Giovanni Risbi aan het werk horen. Op enkele uitzonderingen na brengen ze het er allemaal heel goed van af en krijgt het verhaal er heel wat extra gewicht door.
X
De gameplay in Getting Up is als volgt gestructureerd: je komt een nieuw gebied binnen en daar krijg je een aantal oppervlakken voorgesteld waar je je graffiti kunstwerk op mag neerzetten. Daarnaast zijn er nog tal van secondaire doelwitten om extra reputatiepunten te scoren en waarmee je gelijk ook een paar van de te unlocken items kan vrijspelen. Tenslotte zijn er nog de freeform uitdagingen die je bijvoorbeeld vragen om een marker tag 12 keer in één roll-up (straattaal voor een bepaalde graffitivorm) te gebruiken voor de tijdslimiet verlopen is. Om al deze plaatsen te vinden kan je in een zogenaamde 'intuition view' mode gaan die een paar seconden lang een grote X op je doeloppervlak zet. Soms verschijnen er iconen die je extra songs laten unlocken en je kan ook foto's nemen van kunstwerkjes die door graffiti legendes werden geplaatst. Sommige van die legendes zal je ook in het game ontmoeten maar ze dienen voornamelijk om het verhaal even verder te helpen, veel interactie moet je daar niet verwachten.
Het eigenlijke graffiti werk in Getting Up is vrij makkelijk en vereist weinig vaardigheid van de speler. Wanneer je in de buurt komt van een doelwitoppervlak verschijnt meteen de schets van je kunstwerkje. Je kan het formaat aanpassen en wat andere opties kiezen, maar daarna is het gewoon kwestie van de verfknop ingedrukt te houden. Je moet wel je arm rond bewegen want als je te lang op een plaats blijft gaat de verf druppen. Je werkt ook tegen de klok. Als je drupt, niet binnen de tijd klaar bent, of je werk niet groot genoeg maakt, verdien je er niet het maximum aantal reputatiepunten voor. Vermits sommige van de te unlocken items die je met deze punten kan vrijspelen extra schade met wapens en een paar handige nieuwe vechtmoves zijn, raden we je echter wel aan om je kunstwerkjes zo groot en snel mogelijk te maken. Na een tijdje leer je echter veel sneller te werken, waardoor dit gameplayelement net op tijd van saaiheid gered wordt.
Prince of Persia light
Er zit zeker een soort stealthelement in Getting Up, maar er is daarnaast ook een heleboel rechttoe-rechtaan combat. Als je een gebied stilletjes binnengaat kan je een wachtpost of andere tegenstander langs achter besluipen en hem dan met een stealthmove buiten strijd stellen. Eens je echter opgemerkt bent moet je het van je vuisten en voeten hebben om te overleven. Het combatsysteem begint vrij eenvoudig maar na een tijdje leer je nieuwe moves die het interessanter en vooral jou veel krachtiger maken. Dit is levensnoodzakelijk want de vijand wordt ook alsmaar taaier.
Het derde gameplayelement van Getting Up is het klimmen en de af en toe levensgevaarlijke acrobatische stunts. Je loopt hier niet tegen de muren op en zo, maar er zit toch een beetje dat Prince of Persia gevoel in. Het uitdokteren hoe je juist naar een onwaarschijnlijk (hoog) plekje kan raken is hier de uitdaging, alhoewel je vrijwel steeds weet wat te doen. Je kan tegen regenpijpen opklimmen, springen vanuit een hangende positie, je tegen een muur afzetten, zijwaarts langs een richel bewegen en voor het merendeel de manoeuvres van een Tomb Raider game imiteren. De controle is relax en vergevingsgezind. Hiermee bedoelen we dat wanneer je wil springen om een paal vast te grijpen, de kans groot is dat je dat al van de eerste keer lukt. Af en toe zal je zelfs van torenhoge muren kunnen laten afzakken en aan je touw heen en weer slingeren.
Variatie gegarandeerd
Al deze verschillende gameplayelementen worden naadloos in elkaar gepast en geven je meer dan voldoende variatie voor de 13 tot 15 uur die je met het game bezig zal zijn. Er is overigens niet echt heel veel reden om terug te keren om bijvoorbeeld in elk level het maximum te scoren en alles te unlocken, vermits je het merendeel wel in je eerste run gedaan zal hebben. Een van die te unlocken dingen is een tweespeler 'beat down arena' mode, maar deze combatmode is niet echt de moeite als je net zo goed een echt beat em up game kan opstarten.
Het game laat zich het best aansturen met een gamepad. Hoewel de pc versie wel muis en toetsenbordcontroles ondersteund, is dit niet zo ideaal als een consolecontroller. Grafisch is er weinig verschil tussen de pc versie en die voor de Xbox, alleen zijn de laadtijden (voor de pc) vreemd genoeg veel langer.
De betere soundtrack
Naast het degelijke verhaal en het knappe stemmenwerk stelt ook de rest van het geluid in Getting Up niet teleur. Het geluid van de spuitbussen en verfstiften klinkt net echt, gevechten worden ondersteund door een passende basgedreun en de soundtrack is mogelijk een van de beste ooit. Dit ligt niet enkel aan de selectie, maar ook hoe de songs gebruikt worden. Getting Up heeft hier duidelijk de filmbehandeling gekregen, met verschillende songs en fragmenten voor verschillende onderdelen van het game. Een heleboel van de gewone achtergrondmuziek is van de hand van RJD2 maar er is ook veel vocaal spul. Denk daarbij aan werk van Kanye West protégé Rhymefest, Talib Kweli met Rakim, Serj Tankians mix van Biggies 'Who Shot Ya' en Pharoahe Monch.
Getting Up bezit een unieke maar heel passende visuele stijl die het stedelijk verval perfect vat. Trane ziet er naarmate het spel vordert duidelijk anders uit, wat best een cool effect is. Het spel houdt zich op enkele uitzonderingen na rechtop, zelfs in de grotere omgevingen en de graffiti ziet er in de meeste gevallen heel echt uit. Er is ook altijd wel iets nieuws neer te zetten, zodat ook op dit punt de nodige variatie gegarandeerd blijft. We geven toe, we hadden onze twijfels bij een game van een mode-ontwerper. We vreesden meer hype dan inhoud en meer looks dan gameplay. We zijn blij dat we het bij het verkeerde eind hadden.
Atari, ontwikkelaar The Collective en Marc Ecko zelf zijn er in geslaagd een twijfelachtige samenwerking en uitgangspunt tot een meer dan gewoon goed einde te brengen. Zelfs als je niet geïnteresseerd bent in graffiti, dan nog krijg je op gelijk welk platform een fantastisch uitziend en geweldig spelend game.
© Tiscali/ZDNet
De caracter waarmee jij speeld is Talib Kwelli zeer dope dus! |