The_TJ schreef op 18-03-2006 @ 18:16
Leegte vol woorden
Woorden weerklinken, als weerlicht, weer hemels
Regels regenen als stenen naar beneden
Klateren als beken in beddingen van leegte
En zeggen de dingen die niets betekenen
Monden vol tanden en ogen vol pijn
Kunnen niet zeggen hoe woord'loos we zijn
Alleen de heuvels en bossen en zeëen
Kunnen van de leegte niet weten
Ik voel de leegte komen en de woorden,
De woorden stromen...
Het gedichtje gaat erover, dat mooie zwaarwichtige woorden vaak vallen bij begrafenissen, maar ze verzachten niet of nauwelijks de pijn en vullen niet de leegte van de verloren dierbare. Door de wetenschap hebben we dingen als de hemel weggeredeneerd, daarvoor in de plaats gekomen is alleen maar leegte, alleen maar de wetenschap dat wij, net als die grafredes, niets betekenen.
Ik luisterde Coldplay en daar wordt ik altijd zo verotte diepzinnig van.