Was een battle, topic was gokken.
Januari, 1986
Wij waren rivalen, meningsverschillen domineerden de gesprekken
Hier en daar vochten we 't wel 's uit en 't werdt gekker
Tegen beter weten in durfde ik wel een gok te wagen
Hij deed 't al vaker en ondervond geen nederlagen
Maar vechten werd benedenmaats en saai bovendien
Het was uitgemolken om elkaar van staal te voorzien
Dus we spraken af, neutraal terrein, een smal steegje
Een tafel, twee stoelen, en essentieel; niet te vergeten,
één revolver, één kogel, en niemand zou het weten
Wie ten onder ging en langzaam zou zijn vergeten
Russian Roulette, hoe kon je het verzinnen...
M'n handpalm glad van zweet toen ik moest beginnen
De eerste zet, een klik, maar nog bezeten van zenuwen
M'n leven flitst voorbij, ik zag m'n vrouw al als een weduwe
Hij nam de revolver, grijnsde, bewoog z'n vinger
De kogel drong met een knal diep door naar binnen
Verpulverde z'n hersenpan, wat achterbleef zijn schimmen
Van z'n vrienden, die het lijk wegdroegen in stilte
Ik wist alleen nog dat ik dit nóóit meer zou willen...
April, 2006
Nu veertig jaar oud met m'n vrouw en twee kinderen
Een van zestien, een van twaalf en met de herinnering,
aan twintig jaar geleden, de kogel die mij behoede,
de dag die uitleg geeft bij m'n hedendaagse woede
M'n jongste zoontje, heeft iets gezien op TV,
en daarvoor neemt hij z'n waterpistooltje mee
'Hey pa, ik ken iets nieuws, het heet Russian Roulette!'
Puur uit reflex bezorg ik hem een klap in z'n nek
Waarom? Ik weet het niet, het is het verleden,
het verleden achtervolgt je, in de toekomst, dus het heden
Ik zal 't me nooit vergeven, maar één ding is zeker
Dat kind zal nooit meer met een pistooltje spelen
|
| best wel dope.Vooral het verhaal is goed ,rijms vind ik minder. [ Dit bericht is gewijzigd door op 27-07-2006 @ 18:50:37 ]
----------------------------------------
HEIDI, HEIDi, HEIDI, HEIDi, Ho |