Erewoord Shit..
(droomfles)
03:30 uur s’nachts..
Tik tik tik .. tik tik..tik tik..
Tik tik tik..
Ik lig in mijn bed, thuis, diep te slapen..
iets wekt mij maar weet het geluid niet te plaatsen
half wakker raakt mijn voet nu de koude vloer
verward schuifel ik naar de kamer van m’n oude broer
nu zwaait ook de deur van mijn zusje open
ze zegt ‘wat was dat?’ met kraakstem en duffe ogen
echt, ik hoop maar dat mijn broer een knuppel heeft
want mijn zus en ik hebben allebei een knuffel beet
tik tik tik..tik tik..tik..
ze schrikt..en legt angstig haar hand op de mijne
maar wij zijn beide te bang om te kijken
‘hee broer!!’ roep ik door de deur ‘hoor je dat ge-tik?’
mijn zusje zegt ‘ik geloof niet dat hij wakker is’
‘ssssssst, hij mompelt wat’ als een dronkeman
en plots verschijnt er een spook in een ochtendjas
‘broer broer..dat tikken..dat kwam van beneden!’
‘ik hoorde het’ en hij daalt de trap af, al schreeuwend..
‘halloooo..wie is daar!!??..halllooo??”
tik tik tik……tik..tik..
waarom gaat het zo lang door?
waarom ben ik hier bang voor?
waarom komt er geen antwoord?
…en dan plots is daar mijn ma die hard van de trap stormt
ze lijkt woest en mist een tree en maakt een klap
en ligt beneden aan de trap…
hysterisch schreeuwt ze dingen naar de deur
waarin de slechtste detective nog haat bespeurt
‘mam mam rustig!..ik kom naar beneden’
daar zit ze trillend op de onderste trede..
ze barst in huilen uit als ik een arm om haar heen sla
en begin me af te vragen hoe pa hier doorheen slaapt
het tikken gaat door, het blijkt een ring op ‘t raampje
en de man die hem draagt..die wist onze namen
“maar..maar..dat..dat is pappa mam..ik herken de stem”
“hij komt er NOOIT meer in schat!! hij is weggerend..”
nu begint mijn broer tegen haar los te branden
“kutwijf! Laat ‘m erin, heb jij het slot veranderd!?”
“ja, en daarvoor mag je je vader, die klootzak bedanken”
intussen staat mijn kleine zusje boven te janken..
mijn broer stuift woedend weg..ik hoor de keukenla
en gilt “heeft hij soms iemand anders liggen neuken ma?”
hij stormt de gang weer in, met in zijn hand een broodmes
en schreeuwt naar de deur “pa, heb jij een doodswens?”
nu begint iedereen door elkaar te schreeuwen
mijn broer probeert door de brievenbus mijn pa te steken
mijn zusje roept van boven ‘wat gebeurt er? stoppen!!’
nu begint mijn pa hard tegen de deur te schoppen
ma trekt mijn broer weg…………het valt even stil
ik ben zo gespannen dat mijn hand beeft en trilt
dit lijkt alsof een gezin uit een getto vecht
pa schreeuwt nog na ‘jullie moeder is net zo slecht!’
‘maar ik hou van jullie! geef m’n kleine meid een lieve kus..’
dan valt zijn trouwring door de brievenbus..
mijn broer zegt ‘ik geloof jou mam, wat die lul ook zegt’
en klimt door het raam van de keuken en loopt weg..
ik m’n moeder net zoveel vragen stel als ik tranen tel
“nu niet” legt ze me uit..’dat komt later wel’
ik wist van niks ma..’kan het zomaar kapot gaan?’
‘sssst..ik zorg dat morgen jullie oma je ophaalt..’
(mayhem)
03:37 's nachts
*brapp*
vanaf de 1e verdieping recht in de heg,
ik voel de pijn niet
en wat ik gelijk zie.. is dat pa de wagen niet op zn plek had gezet
waar is hij ik zie m niet!?.... ja daar.. onee fuck dat is m niet
de buurman loopt met zn hond de straat in..
en ik sta hijgend in de kille nacht met in mn hand een glimmend iets
kut! waar stop ik t mes, heb alleen mn boxer en slaap t shirt aan
oh.. wacht ik prop in mn boxer..
voordat iemand t ziet en ik dalijk weer oog in oog met politie sta
'DAAR' daarzo in de verte aan t eind van de straat zie ik pa
ik sprint naar de overkant
de rage en haat vloeit door mn benen tegelijk met pijn 'tiefus raar'
hij is te ver gegaan, veel te ver
mn grip vernietigend strak om t heft, want mn haat is te erg
ben kotsmisselijk dat ik ooit 'ik hou van je' tegen die aap heb gezegd
storm op m af en bulder vanaf bijna twaalf meter al
'klootzak blijf staan!'
hij draait zich om en keek alsof hij de straat vol geesten zag
en riep 'jongen wat....!' maar voor hij zn zin afmaken kon
ziet hij de blik in mn ogen; je weet dat ik je afmaken kom
hij grijpt naar zn hoofd en barst schreeuwend in tranen uit en..
'jongen kijk dan!'
ok.. dit wordt dat de laatste keer dat ik naar mn vader luister
ik kijk omlaag..
NEE! WAT? is dit..? nee! en zie bloed uit mn slagader spuiten
t stroomt langs de binnekant van mn been terwijl ik pa aankijk
die in paniek in zn zakken naar zn telefoon zoekt..
tevergeefs.. omdat ik nu al voel dat t zowaar gedaan lijkt
ik zak in elkaar mn achterhoofd stuitert op de tegels
maar voel geen pijn meer
mn vader legt mn hoofd in zn schoot en zegt 'zoon luister nog even'
'papa ik heb t zo koud'
te zwak om m aan te kijken mn hoofd hangt achterover
'jongen ik hou van je,
en hoop dat je mij zal geloven, als ik zeg dat je moeder mij had bedrogen
ik zou jullie nooit pijn doen, alles wat ze over mij zei was gelogen'
en nu ik kijk in zn ogen, zie ik wanhoop en oprechtheid..
en de gedachte die door mn hoofd flitst hoe kan mn ma zo'n slet zijn?'
want terwijl ik dood lig te bloeden doet alleen dat idee me echt pijn
'papa.. papa ik hou v........'
(judith)
04:45 's nachts
Nu de whiskey alle problemen doet vervagen,
stilte overheerst en de kinderen slapen..
schrijf ik een afscheidsbriefje voor op tafel,
want het is echt tijd om te gaan..
maar de alcohol verhinderd me om goede woorden te vinden,
letters dansen voor mijn ogen en vormen ongewenste zinnen.
verdriet zoekt zijn weg in woorden, maar inkt schiet te kort en
alles wat ik in zo'n korte tijd heb verloren,
bevat een verhaal wat mijn pen nog niet kan vertellen,
daarom vertel ik slechts de feiten die men hoort te kennen...
''Het spijt me van de slechte sfeer de afgelopen jaren...
van het geschreeuw en de ruzies van de laatste dagen..
Het spijt me, ik ben echt ... een slechte moeder..
Nooit ben ik er voor jullie geweest met thee en koekjes..
ik ben altijd moe, leef in een eeuwige roes en..
neem niet eens moeite om de problemen op te lossen
want ik neem immers liever een borrel...
Het spijt me zo...
ik heb niet alleen jullie vader maar ook mezelf bedrogen...
was zo naief dat ik de mooie beloftes van die vent geloofde,
huisje, boompje, beestje vergezeld met een flinke dosis geluk...
Het waren slechts leugens maar dat zag ik niet en het is mijn schuld...
dat alles nu kapot is, dat mijn grote liefde me heeft verlaten..
dat ik niet meer verder wil en ik zal mezelf hier om haten...
maar ik kan hier niet langer blijven...
Peter, wees een grote jongen, pas goed op de kleintjes..
En bel oma... zij schijnt een goede moeder te zijn...
Ik hou van julie..
Liefs, Mama''
Nog één keer luister ik of geen van de kinderen huilt..
voor dat ik één wordt met het duister...
en de deur naar het verleden sluit...
(damocles)
ik staar stiekem naar mij moeder vanuit mijn zusjes kamer
hoe denkt ze dat wij nu kunnen slapen?
Ze pakt dr spullen, tuurlijk, vlucht maar
en denk niet aan ons voordat je aan de drugs gaat
vergeet je moeder gevoel..je hoeft voor ons niet gevoelig te doen
ze opent de deur....
en daar staat pappa met in zn armen mijn hevig bloedende broer
hij is met het moordwapen in zijn hand terug gelopen
ik bedek mijn zusjes ogen
ze hoeft niet te zien hoe dit gaat vervolgen
want mamma is tevergeefs op zoek naar haar revolver
de ruzie van mn familie kent een lange traditie
in plaats van hopen dat het over gaat
moet ik er aan geloven dat ik deze personen haat
mijn ma verslaafd, mijn vader slaat
en het besef dat dit bloed ook door mijn aders gaat
want mijn broer is voor beide levens stijlen aangeraakt
wij zijn niet opgevoed maar stuk gemaakt
misschien komt voor mij de weg terug te laat
maar ik zal zorgen dat niemand mijn zusje schaadt
bedankt ma, dat je me geleerd hebt te roven
bedankt pa, door jouw is mijn medeleven nietig
bedankt broer, dat je me hebt leren schieten
want nu haal ik de trekker over, en oh ja
mn zusje en ik slapen voortaan wel bij oma |