koffie en cake, ik word er niet meer warm van
gevoelsmatig ben ik al helemaal arm man
de strohalmen waar ik me aan vastklampte
ze waren al dor, dat ik dat niet bemerkte?
het is niet de bloementuin waaraan ik werk
het is het evenwicht dat me sterkt
ik vermaan me, ik gedraag me, volgens bedorven normen en waarden
ik schaam me, ik verlaag me, ik vecht met valse zwaarden
de innerlijke strijd, de vijand die ik benijd
het grote verwijt, tegen symptomen in de strijd
niet tot inzicht komen, je leven in polariteiten dromen
klamp je niet vast aan de top van een oude boom, leef niet in de waan
het is gevaarlijk, hij zal niet eeuwig blijven staan
want takken dorren, takken breken, takken vergaan
laat het sterven, laat het composteren, laat het gaan
blijf je niet verweren, misschien zal er morgen wel een nieuwe staan! |