V-Rank schreef op 04-11-2007 @ 10:19
Goed, ten eerste wil ik duidelijk maken dat ik mezelf totaal niet kan identificeren met Appa. Zijn levensvisie en de mijne zijn echt totaal het tegenovergestelde. Appa wil met dit album de "straat" een stem geven, allemaal leuk en aardig, maar is het allemaal wel nodig en heeft hij een andere kijk op zaken? Antwoord: Nee. Salah Edin en Raymzter (laatstgenoemde in mindere mate) hebben beiden ook al zinloze pogingen gedaan om in Nederland een soort van revolutie te ontketenen en de andere zijde van het verhaal te vertellen, want daar gaat het bij Appa uiteindelijk ook om. Hij strijd tegen de vooroordelen tegen vooral de Marokkanen en wil via dit album de visie van deze jongens, en daarbij ook zichzelf, duidelijk maken.

Appa ziet zichzelf ook echt een rolmodel voor deze minderheden, iets wat hij waarschijnlijk ook is voor sommige van deze mannetjes. Om wat quotes te geven:

Sommigen zien me als filosoof, anderen als generaal

Ik draag de pijn van een heel volk op me schouders

Wij moeten ons verenigen en zorgen voor een revolutie

En wie is de schuldige van dit alles volgens Appa? Uiteraard de overheid, een beetje kort door de bocht lijkt me. Volgens hem is de manier om ervoor te zorgen dat alles beter wordt dat Nederland een sterke leider krijgt, want volgens Appa zal, als dit zo door gaat, Er in Nederland rellen komen die 10x erger zijn dan die in Frankrijk. Een originele visie en echt reële oplossingen voor de problemen heeft Appa dus niet.

Het album zelf bestaat voor 99% (overdreven uiteraard..)dan ook uit nummers die over deze problematiek gaan, de andere nummers gaan over vrienden en een liefdesnummer. In veel nummers is de boodschap wel aanwezig en de overtuiging ook, alleen is het jammer dat hij nogal vaak in herhaling valt. Zoals ik al aangaf komt hij niet echt met iets reëels aanzetten.

Het album staat ook vol met geforceerde wordplay en andere vreemde vergelijkingen, om een voorbeeld te geven:
Ik wind er geen doek om als Erykah Badu en ik zit vast in de regen(?). Ook qua rijm luistert het allemaal niet altijd lekker weg: Deze is voor speciaal voor jouw, je bent me mattie en me bradda. Jij de man ik de Appa, ik de voet jij de patta.


Qua producties vind ik er maar 1 nummer boven uitsteken, namelijk Definitie van een Bradda (geproduceerd door Soulsearchin’ als ik het niet verkeerd heb). De rest is niet veel bijzonders.
Pluspunten op het album is het refrein van Probz, die ik altijd wel kan waarderen als hij een refrein doet. De rauwe stem van hem spreekt me gewoon aan. Een ander pluspunt is de zang van Neenah op Al Mu'alim.

Iminic schreef op 12-11-2007 @ 00:02
Loyal-MC, hoe kan je nou van Islamitische afkomst zijn. Hahaha.

Rallic schreef op 24-11-2007 @ 17:59
Deze album is verdomd dope!!!
Als ik hem kon kopen, had ik hem gekocht