Ik schuif fakers zonder handen verbaal aan de kant
Want hun geluid getuigd van een mentale achterstand.
Wat je hoort is mijn gevaarlijke lyricale straling
Die tast gehoor aan en beschadigd je ademhaling
Mijn tong is vlijmscherp, mijn woorden steken mensen neer
Als ik ga spreken worden er longen geperforeerd.
Ik verover met geloof als Karel de Grote
Aan mij is onmogelijk te ontkomen als ik op kaken ga stoten
Ze zoeken een thuishaven, een veilig onderkomen
Maar verschijn met een zeis, fokkin magere hein in hun dromen
Zullen op wonderen hopen, als ik wonden open met woorden
Slaan de hoop overboord en gaan rondlopen als gestoorden.
Zoals je hoort, geen genade in mijn oordeel
Ik word para van de haat en waanzin hoor ik veel te veel.
Zoals verslaafden beraad slaan bij keihard van de plaat gaan
Gaat Dnamiek harder dan jij naar de maan als je aanraakt.
Een 16-tal voor in je anus.
----------------------------------------
Wise like that guy, that walked out of Nazareth
High as Silent Bob on top of the Everest |
Gepost door Dnamiek op zaterdag 07-02-2009 om 19:53:07