This een winterse nacht, met zo genaamd de volle maan,
die boven me staat, als ik door me dolle ga.
Donkere wolken maat, die nog nooit zijn verstreken,
het maak niet uit waar ik ben, het regent er pijpestelen
in een gordijn op me neer, ik probeer misschien niet alles,
wat er van me word gevraagt,is niet anders dan normaal
Prestatiegericht, ingesteld op niveau,
die richtlijn doet me niets, je eet het kaas niet van me brood.
Ik heb meer aan me hoofd, dan een koptelefoon met muziek,
maar die shit kun je niet zien.
Daarom schrijf ik muziek, probeer er zo van af te komen,
veelbelovend ofniet, ben niet gefocust op succes
me hobby is geen werk, nee me hobby is echt
voor me plezier en vrijetijdsbesteding
Hiervoor ben ik gaan leven en hierdoor leef ik voort,
ben niet gefocust op succus, eyo ik geef je me woord
Ben extra dik ingepakt, heb t mawfaking koud,
kheb een klappertandgebid en me vingers lopen blauw aan.
Als ik een joint draai, kijk ik dolgelukkig,
maar tergelijktijd, vind ik mezelf een voorbeeld
van een mislukking die zijn kansen niet wil zien,
want inplaats van rond te kijken chillt ik met me mp3
Ik bedoel, realiteit is niet voor me weggelegt,
de circulatie in mn leven, draait meestal om de stres
Zonder voorruitzicht, is denk ik zelf te snel gezegt,
maar een verkeerde uitspraak is net als secondewerk
This meer de angstigheid, die me ik overheerst,
maar ooit pak ik me biezem want er is zoveel meer,
dan me woorden op papier en me zicht op bedrog,
nu ik leg meer de nadruk, op wat is opgekropt
Waardoor ik opgefockt overkom zonder een bedoeling,
want het gene dat zo doet, zijn ondermeer deze gevoelens |