Saving Seamus Ryan is de toepasselijke titel van het nieuwe album van Esoteric. De titel verwijst natuurlijk naar Saving Private Ryan, het album zit vol filmsamples en doet zelf ook aan een film denken. Het is een conceptalbum dat het verhaal vertelt van Seamus Ryan a.k.a. Esoteric.
Het begint al meteen lekker voor Seamus: zijn hond is aan het eind van zijn Latijn en moet een spuitje krijgen. Alsof dat nog niet erg genoeg is wordt hij op de terugweg van de dierenarts neergeschoten en beroofd. Dat de dieven zijn portemonnee jatten maakt hem niet veel uit, maar van zijn verlovingsring hadden ze af moeten blijven. In het lekker donkere Plotting My Revenge is Esoteric in een innerlijke tweestrijd verwikkeld: moet hij achter de dieven aan of moet hij toch maar eens naar het ziekenhuis om zich te laten behandelen voor de schotwond, het begint inmiddels aardig te bloeden: “Let's put a bullet right up in the head of this cat//(What's that
//O this? This's the thug speaking//(What's that)//That's the blood leaking.” Uiteindelijk gaat hij toch maar naar het ziekenhuis. En wat een toeval: de chauffeur van zijn taxi blijkt Guru te zijn. Op het album zijn meer van dit soort geintjes te vinden, zo komt Eso later Large Professor nog in een muziekwinkel tegen en klinkt zijn manager verdacht veel als Harrison Ford.
Op het muzikale vlak gaat het Seamus ook niet voor de wind. Hij kan maar geen goede beats krijgen en niemand wil op zijn album een moppie komen rappen. In het geinige No Features probeert Esoteric op een feestje wat bekende rappers te strikken voor zijn album maar Jay-Z en Pharrell hebben er geen oren naar. Lil' Jon en Usher aanvankelijk wel, maar die haken af als ze horen hoe weinig ze gaan verdienen. De beat is wat simpel maar de tekst en het slimme gebruik van samples maakt het tot een van de betere tracks op het album. Erg grappig einde ook, waar Esoteric denkt eindelijk erkenning te krijgen van DJ Premier om uiteindelijk toch nog door hem gedisst te worden.
De beats zijn over het algemeen van hoog niveau. Esoteric produceert het grootste gedeelte van de plaat zelf en stopt zijn nummers vol samples uit alle windstreken, zoals de Indiase samples in Modern Love (In Boston). Ook is er veel variatie in up- en downtempo nummers. Nadeel van de plaat is de lengte: met één uur en tien minuten is het wat aan de lange kant. Ondanks dat je wil weten wat Seamus nog meer beleeft kan het album niet de hele tijd boeien. Er zijn iets teveel skits te vinden waarin Esoteric met zijn manager praat. Die zijn weliswaar knap gemaakt (met samples uit verschillende Harrison Ford-films) maar soms iets tè aanwezig.
Het concept is de grote kracht van Saving Seamus Ryan. Met veel humor vertelt Esoteric een boeiend verhaal van een man die zowel professioneel als persoonlijk de wind tegen heeft om zich uiteindelijk toch weer op te richten en positief te eindigen.